Drukke moeder? Koop je vrije tijd!

Geen tijd voor vrije tijd? Koop je eigen tijd!

Toen ik laatst weer kreunend en steunend op kantoor aankwam omdat mijn huis zo’n bende is, ik sokken van de kinderen aan had omdat mijn eigen sokken ‘op’ of ‘vermist’ zijn en ik was gestruikeld over een wasmand die stonk naar de plas, zei mijn collega: “Waarom koop je geen vrije tijd?”

'Koop je vrije tijd?'

Mijn collega, ook moeder van drie jonge kinderen, koopt haar vrije tijd! Hoe ze dat doet?

Ze betaalt een hulp om haar huis op orde te brengen en schoon te maken. Op die manier hoeft zij het niet te doen en heeft ze dus ‘vrije tijd’. Ze betaalt dus niet voor het schoonmaken, maar ze koopt vrije tijd in! Ik vond het een eye-opener. Zo kun je het ook zien! Door iemand te betalen jouw was te strijken, heb je zelf meer tijd om met je kinderen door te brengen.

Je hoeft je dan op je vrije dag, of in het weekend niet bezig te houden met allemaal huishoudelijke klussen. Nadeel is misschien dat je dan geen geld hebt om ‘leuke’ dingen te doen. Maar we weten allemaal dat de leukste activiteiten geen geld hoeven te kosten. Tijd met je kinderen doorbrengen is ook veel geld waard.

Een stress-vrij huishouden

Nu probeer ik mijn huishouden zo goed als het gaat al stress-vrij te houden. Ik heb daar een aantal technieken voor bedacht die best aardig werken. Maar toch blijf je tegen bepaalde dingen aan lopen. Die ‘dingen’ zijn in mijn geval vooral de bergen wasgoed. BERGEN! Wasmiddel is niet aan te slepen. Mijn jongens komen elke dag met vieze broeken en jassen uit school, plassen regelmatig in hun broek, morsen drinken of tekenen een schatkaart op hun kleding.

Kon ik vroeger nog wel eens het gevoel ervaren van ‘een lege wasmand’  of ‘alles gestreken en netjes in de kast’ is dat nu uitgesloten. Als ik alle schone kleding weer in de kasten heb liggen draai ik mij om en ligt er weer een stapel op de trap naar boven. Het wordt ook altijd zo op die trap gepleurd van, ‘mama, regelt dat wel even!’ Ik kan mij daar flink aan irriteren.

Waarom ben ik ALLEEN verantwoordelijk voor die wasserette hier in huis?

Ben ik hoofd-wasvrouw geworden? De mannen hier in huis -ja, alle mannen!- lopen gewoon voorbij die kleding op de trap. Ze voelen zich totaal niet betrokken of verantwoordelijk voor die bergen kleding, lakens, onderbroeken, plasbroeken, die ik er dagelijks doorheen jas in die machine. Die machine is zowaar mijn beste vriend geworden.

Hoe vaak wil ik niet lekker gaan slapen rond 22.30 uur om er dan achter te komen dat er nog een was in de machine zit die opgehangen moet worden. Hoe vaak heb ik niet om 23.45 uur ‘s avonds gedacht: welke andere geflipte moeder zou nu nog was aan het ophangen zijn? Ben ik de enige die dat doet? Zo ook nu, dit moment, ik moet eigenlijk weer aan die was beginnen. Je kunt bij ons op zolder niet meer lopen. Het is een jungle van drogende lakens, T-shirts, broeken en de sokken slingeren over de hele verdieping.

Ik overweeg een staking.

Kijken hoe de mannen het dan oplossen. Als ze in hun blote kont naar school en kantoor moeten. Tja….uiteindelijk heb ik daar natuurlijk alleen mijzelf weer mee.  De suggestie van “vrije tijd kopen”  is dan eigenlijk wel erg aantrekkelijk. Ik zou wel een strijkvrouwtje (of strijkmannetje, maar die bestaan denk ik niet!) willen inhuren. Zo iemand die het leuk vindt om kleding op kleur te sorteren en netjes op te vouwen. Die persoon betaal ik er dan graag voor.

Ik zie het al helemaal voor me. Ik knal één avond goed door en was alles wat ik heb, de volgende dag komt de hulp en die werkt ALLES weg. Dan kan ik wellicht ‘een paar minuten’  het gevoel van ‘af’ ervaren en heb tijd om lekker te sporten of met mijn kinderen te spelen (of blogs te schrijven). Het is een win-win ding. Ik ga op zoek naar een strijker!