Wat te doen tegen de drang naar suikers

De drang naar suiker kan overweldigend zijn. 'Nee' zeggen tegen die drang of hunkering kun je leren. Het gaat in dit blog om jouw eígen hunkering naar suikers/chocolade/hartige snacks. Dat stemmetje in je hoofd dat alsmaar blijft roepen "ik wíl chocolade!", "ik móet chocolade!" "geef mij NÚ chocolade!".

'Nee' zeggen tegen de drang naar suiker is een keuze.

Het is keuze die je hebt opgegeven. Een hunkering is namelijk een zich herhalend patroon dat zich in de hersenen heeft vastgezet en dat de vrije keuze uitschakelt. Je hunkering gaat een eigen leven leiden en kan op den duur zelfs leiden tot een verslaving.Het verschil tussen hunkering en verslaving ligt in de mate waarin de hunkering je beperkt: Iemand die dol is op chocolade moet af en toe wat chocolade eten. Iemand die verslaafd is aan chocolade heeft het gevoel dat hij of zij geen andere keus heeft dan chocolade eten, het móet!

Hoe dan ook, een hunkering is een patroon in de hersenen dat je kunt doorbreken. Je hebt ooit - zonder het jezelf te realiseren - 'gekozen' voor deze weg van het altijd maar hunkeren naar - en toegeven aan die hunkering naar - ongezonde snacks. Je hebt als het ware de mogelijkheid om een keuze te maken opgegeven. Maar wat je hebt opgegeven, kun je opnieuw opeisen, en deze tips gaan je daarbij helpen:

7 tips om ´nee´ te zeggen tegen de drang naar suiker.

1. Maak één van de volgende keuzes in plaats van eraan toe te geven of je ertegen te verzetten:

loop weg, stel je keuze uit, zoek afleiding, stop en observeer jezelf of neem iets anders waarvan je geniet.

2. Probeer niet je hunkering te overwinnen.

3. Als je toch aan de hunkering toegeeft en je voelt je vervolgens ontmoedigd, onderdruk dan de opkomende emoties/gevoelens (van bvb schuld, boos op jezelf etc.) niet. Blijf bij die gevoelens.

4. Realiseer je waarom toegeven aan een hunkering niet werkt:

je kunt  nooit genoeg krijgen van iets wat je eigenlijk helemaal niet wilt!

5. Probeer erachter te komen wat je werkelijk wilt.

Dat kan liefde of geruststelling zijn, goedkeuring of veiligheid etc. Dit zijn basisbehoeften waarvoor we soms die hunkering als vervanging gebruiken.

6. Probeer de werkelijke behoefte te vervullen.

Als je dat doet, dan zal de 'greep van de hunkering' vanzelf afnemen en zelfs verdwijnen.

7. Als het je lukt om los te komen van je hunkering, sta daar dan bij stil, ook al komt ze snel weer terug.

Een goed voorbeeld is de suikerchallenge: het lukt vaak om 7, 10 of 14 dagen van de suiker af te blijven. Iedereen heeft de intentie om er ook na afloop van de Challenge mee door te gaan. Toch sluipt langzaam maar zeker de suikerverslaving (of misschien beter: suikerhunkering) weer naar binnen.

Toch was de periode waarin je suikervrij hebt gegeten een belangrijke overwinning omdat bij iedere overwinning, hoe gering ook, de hersenen een nieuw patroon aanmaken. Zie dit daarom niet als een tijdelijke overwinning, maar meer als een teken dat je de schakelaar om de hunkering uit te zetten, weet te vinden.

Bij een volgende suikerchallenge houd je het langer vol, of doe je mee als gevorderde in plaats van als beginner, totdat je uiteindelijk geen Challenge meer nodig hebt om zonder suiker te leven omdat het suikervrij eten en het 'niet meer toegeven aan de hunkering' een nieuw patroon in je hersenen is geworden.

(Bron: Herontdek je lichaam, hervind je ziel, Deepak Chopra 2009)