Hoe een ‘gezondere keuze’ je doel saboteert

"Ik doe tenminste niet..."

Weet dit: "Ik doe tenminste niet..." is de snelste manier om je plannen te saboteren. Je kunt er namelijk bijna elk gedrag mee vergoelijken.
"Ik heb niet de training van mijn hardloopschema gedaan, maar ik heb wel een paar keer de trap genomen op mijn werk."
Of: "Ik heb wel 3 muesli-repen op vandaag, maar tegen de taart heb ik tenminste nee gezegd."
Of: "Ik ben nu op dag 22 van mijn Whole30 en ik vind het wel welletjes... 22 dagen is in ieder geval beter dan helemaal niet beginnen."
Het punt is: op deze manier lijkt het net alsof je alleen deze keuzes hebt: taart of muesli-reep? Hardlopen of af-en-toe de trap nemen? Halverwege stoppen of niet beginnen?

De derde keuze

Terwijl je de derde keuze onder het tapijt moffelt. Die derde keuze is namelijk: loyaal zijn aan jezelf en aan het lange termijn doel dat je hebt.
Je kunt namelijk ook nog kiezen voor geen taart én geen muesli-reep.
Of: niet hardlopen én de trap niet nemen (omdat je door je enkel bent gegaan en beter rust kan houden. Die zag je niet aankomen, hè?).
Of: Je Whole30 afmaken, álle 30 dagen. (Omdat je pas weet of een programma werkt als je het helemaal toepast, alle regels, zolang als je je gecommitteerd hebt).
Om je gedrag goed te praten met een "...het is in ieder geval beter dan...", heeft consequenties die je nu misschien niet eens ziet.

'Gezonde' vrijbrief

Marshall Goldsmith is een expert in het veranderen van gedrag en hij noemt bovenstaande voorbeelden: "een vals gevoel van immuniteit creëren." De voorbeelden zijn een excuus om de lat niet zo hoog te leggen. Het rechtvaardigt dat we kunnen doen wat we nu willen (instant gratification), maar het ondermijnt onze motivatie om te blijven gaan voor /streven naar, hetgeen we het liefste willen.
Je geeft jezelf een soort gezonde vrijbrief, waarop staat: "Ik doe het in ieder geval beter dan de meeste mensen"... Wat daarachter hoort te staan is: "...maar ik doe nog steeds niet mijn eigen uiterste best."
"Ik doe tenminste niet" klinkt als een heel onschuldig (bij)zinnetje, maar als je blijvend resultaat wil hebben, en écht gezonder wil worden... is dit de snelste manier om jezelf te saboteren.

Aanpak van de saboteur

De enige aanpak van dit gedrag is: blijf bewust kiezen!

Stop de vergelijking met andere mensen, die vreten, roken of zuipen. Dat is hun leven, jij bent verantwoordelijk voor het jouwe en dat heeft niets met hen te maken. Zelfs niet als het jou een beter gevoel over jezelf geeft.

Moet je dan de rest van je leven aan het gezonde voer, mag je nooit meer wat lekkers? Tuurlijk niet! Maar kies je momenten: wanneer iets een ongezondere keuze is, dan moet het niet-normaal-lekker zijn om het waard te zijn. Of héél speciaal qua gelegenheid. Champagne op je trouwdag! Maar misschien ook wel hazelnootgebak van Maison Kelder op je verjaardag, als dat je ding is. Ga dan wel een verse halen en niet eentje uit de diepvries van een winkel die niet Maison Kelder is, en eet een stukje dat groot genoeg is om lekker te zijn en klein genoeg om speciaal te blijven.

Natuurlijk is het niet leuk dat je niet met ieder feestje mee kan doen, maar het is ook niet leuk als je al die andere uren dat er geen feest is, ontevreden bent met jezelf.

Kies, neem je verantwoordelijkheid, geef jezelf geen bullshit vergelijkingen... en mij ook niet. Het enige wat ik wil doen, is je helpen je doel te bereiken... om je gedrag te veranderen zodat je je leven kan veranderen. Blijvend!