Door gastblogger Kim Vos
Het is bijna tijd om mijn tas te pakken en de boel hier voor een maand on hold te zetten. India, here I come!
Afgelopen weekend heb ik mijn laatste 2 grote klussen van het jaar afgerond en nu heb ik maar liefst twee weken over om de lopende zaken af te maken. Wat een luxe. Ik denk dat het wel 5 jaar geleden is dat ik niet tot 3 uur 's nachts doorwerk of zelfs nog tot in het vliegtuig doorga om de laatste berichten de cyberspace in te sturen. Wat een heerlijk vooruitzicht om met een opgeruimd gevoel weg te gaan! Zonder 3-dubbele wallen onder mijn ogen.
Mijn ontspanning bleek, jammer genoeg, maar kort te duren. 's Ochtends was ik in alle tevredenheid mijn to-do-lijst aan het maken en die werd langer... en langer... en langer. 'Holy shit' hoorde ik ergens achter in het hoofd. Ik had eigenlijk geen idee dat ik nog zo veel dingen moest doen. Er totaal niet bij stil gestaan dat de hoeveelheid werk eigenlijk helemaal niet in de overgebleven tijd past. Wanneer ga ik dat allemaal doen dan? Zeker als ik náást al dat werk ook nog familie en vrienden een knuffel wil geven zonder de slaap aan mijn neus voorbij te laten gaan?! 'Damn', zei ik hardop. Een lichte paniek maakte zich van mij meester.
Eerst maar even een frisse neus halen, samen met de honden, om er daarna flink tegenaan te gaan.
Moeten of willen?
Tijdens mijn wandeling kwam ik mijn buurvrouw tegen. Met gefronste wenkbrauwen, diep in gedachten en met versnelde pas liep ze doelgericht van A naar B. Ook bij haar moest er nog veel gebeuren vandaag en ze had eigenlijk geen tijd om te kletsen. Ondanks de druk die we beiden voelden, bleven we toch even staan en we raakten aan de praat over het effect dat het woord moeten eigenlijk op ons heeft. Wat nou 'moeten'? Hoe vaak duwen we dat woord wel niet in een zin? Waarom hebben we het steeds over moeten en niet over willen? Anyway, mijn buuf en ik vervolgden ieder onze eigen weg met wat Food for Thought: 'Zijn al die dingen die ik op mijn to-do-lijst heb staan wel zaken die echt moeten? Of gaat het grotendeels over zaken die ik graag wil doen, maar waar ik moet doen van heb gemaakt?'
Tijdens mijn trainingen probeer ik het woord moeten zo veel mogelijk te vermijden, omdat het zo dwingend kan zijn. Van mijn lieve 2e moeder Els heb ik vanaf jongs af aan geleerd dat je altijd een keus hebt en dat het woord moeten er één is dat je bewust gebruikt en het liefst zo min mogelijk.
Hoe komt het dan toch dat ik iedere keer weer in die valkuil donder? Tijd om maar weer eens bij dit gekke woord stil te staan en de wereld die Google heet in te duiken. Niet dat ik vond dat ik daar tijd voor had, maar voordat ik het wist zat ik met Meneer van Dale voor mijn neus. Wat zegt hij eigenlijk over het verschil tussen moeten en willen?
* moeten:
verplicht zijn, genoodzaakt of gedwongen (tot iets) zijn. De plicht hebben.
‘Moeten’ benadrukt de noodzaak van een situatie: de situatie controleert jou en je hebt weinig te kiezen.
Bij het woord ‘hoeven’ heb je zelf meer controle over de situatie en heb je een grotere keuzevrijheid.
* willen:
verlangen, begeren, wensen, kunnen.
'Willen' gaat om het bereid zijn tot en/of geschikt zijn om iets te kunnen/ doen.
Bij het woord 'wil', gaat het om het vermogen om met bewustzijn pogingen te doen tot het verrichten van een handeling, tot het nemen van een beslissing. Onze wil gebruiken: we willen het (niet) hebben, we staan het niet (niet) toe, we wensen het wel/niet.
Waarom 'moet' het? Wat is het doel van 'moeten'? Is er een alternatief?
Ik snijd hier natuurlijk niets nieuws aan. We kennen allemaal de bijsmaak van het moeten. En eens in de zoveel tijd staan de meesten van ons stil bij de vaak overvolle agenda. Waar komt die hoeveelheid verplichtingen toch vandaan? We vinden dat we van alles moeten kunnen combineren: werk, de zorg voor familie en omgeving, de kids, het huis, het sociale leven, en hopelijk wat sporten enz enz. Als de planning maar klopt, moet het kunnen, toch? Maar voelt het niet een stuk fijner als je deze berg activiteiten aankunt, omdat je het wilt en niet omdat het moet? 'Kim, lees deze laatste zin nog maar een paar keer hardop'. Want ik zeg dit natuurlijk vooral tegen mijzelf.
Als ik ervoor kies om al mijn potjes van 2013 een deksel te geven, zodat ik carefree naar het Oosten kan afreizen, mag ik niet vergeten dat het 'moeten' voortkomt uit de wens 'ontspannen te kunnen vertrekken'. Aha! Ontspanning is dus wat ik zoek. De to-do-lijst afwerken is een manier van aanpak, niet het doel op zich. Check. Het is zo simpel dat ik het blijkbaar pijnlijk snel vergeet. Hoe vaak ga ik dit nog tegen mijzelf moeten zeggen? Ik weet het niet, maar ik wil het eindeloos vaak doen als het de zelfopgelegde druk van een moderne dag van mijn schouders haalt.
Ik wil niet meer moeten.
Ik moet willen
Haha...
Liefs,
Kim Vos
Bdifferent
Bdifferent MODEL BAG
Catwalk Training Art&Catwalk direction
T: +31620710277
E: kimvos@Bdifferent.org
W: www.Bdifferent.org
FB: www.facebook.com/Bdifferent
Comment Section
0 reacties op “ De kracht van het 'MOETEN'.”