Bootcamp ideaal voor mama's

Bootcamp is ideaal voor vrouwen zoals ik. Als kind was ik al het type 'jongens-meisje': veel en vaak kattenkwaad uithalen, buiten ravotten en in bomen klimmen. Bootcamp sluit daar perfect op aan. We kruipen over het gras, balanceren over omgewaaide boomstammen en klauteren modderige bergen op. Het wedstrijdelement maakt het buitenspeel-uurtje compleet. Het aantal verbrande calorieën is een mooie bijkomstigheid. Na twee jaar voelt het ook echt als buiten spelen met mijn "vriendjes". We zijn een hecht clubje geworden. Het is ons kent ons in het bos.

Stoere vrouw versus moeder

Op de hippe sportschool waar ik ook een abonnement heb is het ook ons kent ons, alleen een ander soort ons kent ons. Het is het "ons" waar ik niet meer tussen pas. Bij de bootcamp voel ik mij een stoere vrouw. Op de sportschool voel ik mij een moeder. Met een moederfiguur. En moeder-kwaaltjes. Ik word onzeker van de gespierde mannen en jonge meiden met prachtige figuurtjes in strakke pakjes.

De opzet van de zaal is er ook echt voor gemaakt om te kijken en bekeken te worden. De apparaten staan zo op elkaar afgesteld dat je wel moét kijken. Het kan niet anders dan dat een man deze indeling met militaire precisie heeft gemaakt. De puber die zijn bovenarmen traint moet wel naar mijn trillende billen kijken als ik op de loopband sta, er is sowieso geen ontkomen aan, maar al zou hij het willen, het is onmogelijk. Ik blijf dat toch altijd wat gênant vinden. Net zoals de binnenkant bovenbeen trainen terwijl tegenover je op de fiets ‘meneer midlife crisis’ recht in je kruis staart.

Touwtje springen en Tena-Lady

Dan heb je ook nog de moeder-kwaaltjes. Daar is geen ruimte voor op de hippe sportschool. Na drie bevallingen zit touwtje springen zonder een ‘tena lady’ er niet meer in. Een sportbeha is zeker ook geen overbodige luxe. Je verbaast je erover hoe zo weinig tiet zoveel kanten op kan schieten. Dan heb ik ook nog de naïeve gewoonte om te denken dat ik het scheren best wel een dagje kan overslaan. Als mannen niet meer naar je borsten kijken maar naar je oksels dan weet je dat er iets mis is. Maar ja, je bent er nu al, dus probeer je krampachtig je rondje af te maken met je armen tegen je zij aan geperst.
Ze hebben op de hippe sportschool ook 55 plus uurtjes. Misschien voel ik mij daar wat meer op mijn plek?

Nee, ik voel mij meer thuis in het bos met m'n vriendjes. Die het accepteren dat ik soms achter een boom duik om een plas te doen of dat mijn benen niet altijd geharst zijn. Het gaat hier niet om wie de strakste billen heeft of de mooiste pakjes draagt. In het bos zijn we een team. Het Bootcamp Team.

Door Yousra Jaddour
32 jaar, getrouwd, mama van drie zoons, en maandelijks gunt ze je een kijkje in haar leven (en in haar hoofd)

Bezoek Yousra op haar facebook Community 'Dingen die werken'.