7 X weg met schuldgevoel voor (werkende) moeders

Veel werkende moeders lopen rond met een chronisch schuldgevoel naar hun kinderen toe. Ook mij is dat gevoel niet vreemd. Je kunt kinderen nu eenmaal nooit tevéél aandacht geven. De combinatie van werken en een gezin runnen blijft een uitdaging. Dit geldt ook voor ‘thuisblijfmoeders’. Zij zijn immers net zo goed bezig met het runnen van de B.V. Het Gezin en dat is héél hard werken.

Last van schuldgevoel? 7 tips om daar van af te komen.

Met deze zeven tips geef je jezelf en je kinderen weer even wat extra adempauze én als je ze toepast zul je je minder schuldig voelen!

1. Ben je thuis? Ben dan ook écht thuis.

Niks zo naar voor een kind als blij zijn dat mama thuis is van haar werk, maar mama is alsnog ergens anders met haar hoofd. Ze is er dan wel fysiek, maar niet mentaal en dat voelen kinderen. Dan is mama alsnog niet helemaal thuis. Ze is op haar telefoon bezig, of zit achter de computer. Ze kijkt T.V. of duikt gelijk weer in het huishouden. Natuurlijk zijn dat allemaal dingen die ook moeten gebeuren en heb jij ook recht op je ontspanning. Maar zorg dat je ‘er bent’ voor je kinderen, dat je aanspreekbaar bent, dat ze bij je terecht kunnen met hun verhaal. Zelf leg ik mijn telefoon bij thuiskomst in een kast (met slot en grendel) en pak ik hem pas weer als de kinderen op bed liggen. Dat geeft rust. Voor je kinderen en voor jezelf. Ze hoeven de strijd niet aan te gaan met een mobiele telefoon.

2. Spijbel eens een dagje.

Ik hoop niet dat ik de onderwijsinspectie op mijn dak krijg, maar ik adviseer je: spijbel eens een dagje! Kinderen ‘moeten’ enorm veel. Als je een werkende moeder bent hebben ze vaak -net als jij- een strak en zwaar schema. Hele dagen op school en daarna naar de BSO. Wellicht zitten ze nog op sportclubjes of hebben ze andere verplichtingen. Het is bijna niet vol te houden voor die kleintjes. Als ik merk dat mijn kinderen écht vermoeid zijn dan laat ik ze wel eens een dag spijbelen. Gewoon even een dag niks. Thuis met mama, die ze lekker vertroetelt en wat extra aandacht geeft. Het lijkt mij voor de kinderen een fijn gevoel dat ze weten dat de druk ook wel eens van de ketel mag. Ik zie het ook als ‘ziekte preventie’. Laat je je kinderen namelijk wél doorlopen dan zijn ze binnen de kortste keren echt ziek van de vermoeidheid en lage weerstand.

3. De dag dat alles mag.

Ooit kreeg ik deze tip van een vriendin en het is één van de beste tips aller tijden! Plan ‘een dag dat alles mag’. Misschien denk je: hoe bedoel je ‘een dag dat alles mag?’ Neem het maar héél letterlijk: een dag waarop alles mag. De kinderen zijn de koning in huis en bepalen wat er gebeurt. Als ze de hele dag op de computer willen: mag! Als ze pizza willen voor ontbijt: mag! Als ze je huiskamer willen ombouwen tot oorlogsgebied: mag! Zij bepalen de regels en zijn ‘eigen’ baas. De grap is dat als je je kinderen laat bepalen wat er gebeurd er echt géén extreem rare dingen zullen gebeuren. Zo zitten kinderen niet in elkaar. Hoogstens brengen ze 8 uur achter de TV door en eten ze heel veel chips. Maar ze zetten echt je huis niet in de fik. Het is echter wel fijn voor ze dat ze een dag geen rekening hoeven te houden met regels, routines en verplichtingen.

4. Plan iets leuks met één kind.

Ik heb drie kinderen. Er valt er altijd wel één tussen de wal en het schip. Willen er twee kinderen buiten spelen, wil de derde binnen blijven. Willen er twee kinderen zwemmen dan wil de derde naar de bioscoop. Ze alledrie op één lijn krijgen is een uitdaging. Het zijn alle drie individuen met eigen voorkeur en karakter. Ook is het lastig om je aandacht over de kinderen te verdelen. Plan dan ook zo nu en dan een activiteit in met één kind. Laat je kind bepalen wat hij of zij wil gaan doen. Geef het die dag alle aandacht die het verdient. Even geen broertjes of zusjes erbij. Gewoon lekker samen met mama of papa.

5. De vraag van vandaag.

Elke avond als ik de kinderen op bed leg, stel ik ze twee vragen: wat was het leukste of fijnste wat je vandaag hebt meegemaakt? Wat vond je vandaag vervelend of stom? Ik geef de kinderen de gelegenheid te uiten wat ze dwars zit en te laten benoemen waar ze blij van worden. Heel vaak komt er weinig reactie op die vraag. Mijn peuter antwoordt meestal: "buitenspelen leuk en werken stom". Maar er zitten van die dagen tussen dat ze zichzelf ineens open stellen en échte dingen bespreken die ze dwars zit. Dat is dan een fijn moment om er even over te praten.

6. Accepteer en laat los.

Accepteer dat de situatie is zoals hij is. Of je nu moet werken om centen binnen te halen of omdat je dat zelf graag wil. Of het plaatje nu voldoet aan je ideaalbeeld of niet. Het is zoals het is. Kun je de situatie niet accepteren en wil je het écht anders? Leid jij er fysiek en mentaal onder? Onderneem dan actie om het te veranderen. Kun je het niet veranderen? Dan is het spijtig, maar zul je toch het beste van de situatie moeten maken. Kinderen zijn flexibele wezens. Ze passen zich wel aan. Kinderen zijn gelukkig als hun ouders gelukkig zijn. Ben jij gelukkig als je werkt? Dan zullen je kinderen daar uiteindelijk ook beter van worden.

7. Quick fix.

Als je last hebt van een acuut geval van overweldigend allesoverheersend hartverscheurend schuldgevoel. Dan is er maar één oplossing: speelgoedwinkel. Koop een cadeau. Of geef knuffels. Héél veel oprechte knuffels.